Νεώτερη Ιστορία του Δήμου Περιστερίου

Η σύγχρονη ιστορία του Περιστερίου ανάγεται στο 1923, λίγο μετά τη μικρασιατική καταστροφή, ενώ εξακολουθεί να είναι από τους μεγαλύτερους Δήμους της Αθήνας. Οι ονομασίες των περισσοτέρων εκ των οικισμών που δημιουργούνται προπολεμικά στο Περιστέρι προέρχονται από το είδος των κατοικιών, την καταγωγή ή την προέλευση των κατοίκων. Αρχικά, τα "Άνω" και "Κάτω Γερμανικά", με φθηνές προκατασκευασμένες χαρακτηριστικές οικίες που ιδρύονται μετά την άφιξη προσφύγων οφείλουν την ονομασία τους στο γεγονός ότι η χρηματοδότησή τους γίνεται από τις αποζημιώσεις του Γερμανικού Κράτους για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Γερμανικά συναντούμε και σε άλλες περιοχές της Αττικής, όπως στην Κοκκινιά. Τα "Κτιστά" απαρτίζονται από λιθόκτιστα σπίτια στις συνοικίες "Άνω" και "Κάτω Δημοτικά", καθώς και στην "Χρυσαλλίδα". Οι συνοικισμοί "Αρμενίων" και "Ποντίων" που παίρνουν το όνομά τους από τη χώρα προέλευσης των κατοίκων τους ήταν στεγασμένοι σε ξύλινα παραπήγματα του Υπουργείου Πρόνοιας.

Το "Παλαιό Περιστέρι" που είναι συνοικισμός που πιθανότατα προϋπήρχε μεταξύ των Άνω και Κάτω Γερμανικών τοποθετείται στις "Παλιές Παράγκες", παραπήγματα που προϋπήρχαν των Γερμανικών. Τα "Άνω" και "Κάτω Δημοτικά" κατοικήθηκαν από πρόσφυγες που κατοικούσαν στο Δημοτικό Θέατρο των Αθηνών. Το "Περιστέρι Α" και ο συνοικισμός των "Αναπήρων", καθώς και οι οικισμοί όπου κατοικούσαν γηγενείς, όπως η "Κουνέα", ο "Άγιος Ταξιάρχης", τα "Ηπειρωτικά", η "Ευαγγελίστρια", ο "Άγιος Ιωάννης Θεολόγος" κ.α.
Λέγεται ότι όταν η Αττική Γη χωρίστηκε σε δέκα φυλές, ο "Περιούσιος Δήμος Χολαργός" τοποθετείται στο σημερινό Περιστέρι ή γύρω από την περιοχή της "Κολοκυνθούς" (Αθήνα), περιοχή με ιδιαίτερη βλάστηση γύρω από το αρχαίο ποτάμι Κηφισού, από όπου καταγόταν ο Περικλής. Στην Τουρκοκρατία ο τόπος άνηκε στον "Περιστέρ-Αγά", το όνομα του οποίου δε γνωρίζουμε αν είναι πραγματικό ή δάνειο από τα αγριοπερίστερα που συνάγονταν στην περιοχή. Άλλωστε στη γη αυτή έβοσκαν πολλά κοπάδια, τα οποία πήρε ο Αγάς μετά την απελευθέρωση.
Το 1921 η Ελλάδα συνταράσσεται από τον ξεριζωμό των κατοίκων της Μικράς Ασίας μετά το βίαιο διωγμό τους από τους Τούρκους. Η Αθήνα και τα περίχωρά της καθίστανται τόπος φιλοξενίας των προσφύγων για την προσωρινή διαμονή και περίθαλψή τους, ενώ η χώρα βρίσκεται σε αναβρασμό. Στήνονται οι πρώτοι πρόχειροι καταυλισμοί, ενώ πολλοί Αθηναίοι αρνούνται να τους δεχθούν στις γειτονιές τους. Ορισμένα παραπήγματα στήνονται και στον οικισμό του Περιστερίου, οπότε και παρατηρείται πληθυσμιακή έκρηξη στην περιοχή.
Το 1923, το Τμήμα Στατιστικής του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Αντιλήψεως πραγματοποιεί απογραφή μεταξύ άλλων και στην Επαρχία της Αττικής, προκειμένου να συγκεντρώσει στοιχεία για τον αριθμό των προσφύγων.
Το 1930, το Περιστέρι εξακολουθεί να είναι ένας συνοικισμός με πολλά προβλήματα διότι στερείται γενικού ρυμοτομικού σχεδιασμού, καθώς εξυπηρετείται μόνο από μια λεωφόρο (Παναγή Τσαλδάρη) που συνδέει την περιοχή μέσω της Λεωφόρου Κηφισού με την Αθήνα.
Το 1933, το Περιστέρι αποσπάται από το Δήμο Αθηναίων και στις 18/1/1934 αναγνωρίζεται ως Δήμος, στον οποίο προσαρτώνται και οι όμοροι συνοικισμοί "Χρυσαλλίς", Άνω" και "Κάτω Γερμανικά", "Κτιστά", "Πόντιοι", "Αρμένιοι" μαζί με το παραδοσιακό Περιστέρι.
Η σταδιακή συγκρότηση της πόλης σκοντάφτει το 1940 στο ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αργότερα του Εμφυλίου.
Το 1949 οι συνοικισμοί "Ανθούπολις", "Άγιος Ιερόθεος" και "Άγιος Γεώργιος" αποσπώνται από την Κοινότητα Λιοσίων (Ίλιον) και προσαρτώνται στο Περιστέρι.
Με την εφαρμογή της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας κατά το Πρόγραμμα Καλλικράτης το 2011 δεν επήλθε καμία μεταβολή  στο Δήμο Περιστερίου.

πηγή:  https://www.peristeri.gr